شعر شب یلدا و گرانی آحیل ( 1 )

روز وصل دوستداران یادباد

شب یلدا پسته خواران یاد باد

هندوانه قاچ قاچ هم نداریم

خانه می شد مویز بارا ن یاد باد

بادام  زمینی ، کجای سفره بود

از پشمک و گردو کاران یاد باد

انجیر شده دانه ای یکصد ریال

از دو سه تا عیالداران یاد باد

کار ما آجیل را نگاه کردن است

بابا های پول نداران  یاد باد

طوفان گرانی کمر را شکست

شب یلدا کمرداران یاد باد

سهم هرکس دو پسته بسته است

سینی سینی انارداران یاد باد

دلار زد پول ما را بی ارج کرد

از شب یلدای پارسال هزاران یاد باد

نخود  ، بی کشمش ندارد لذتی

سنجد هم نیست رازداران یاباد

عدل و داد هم یک شعاری بیش نیست

ما نداریم شاد خواران یاد باد

من که دلار ندارم  ،پسته از کجا آرم

شرمنده عیالم  ،حق گزاران یاد باد

اختلاسی نیستم خود ندانم کیستم

میز خالیست از آجیل بچه داران یاد باد

سفره پر از پسته و بادام بود

یادبادآن روز گاران یاد باد