به مناسبت اولین سالروز در گذشت تمام خانم ذاکری فرزند شیخ حسن

بمناسبت اولین سالروز در گذشت بانوی محترم قیز تمام خانم ذاکری

سلام مادر ، چه خبر از بهشت ؟ چرا می گویم بهشت ! چون شما از جمله مادر هایی بودی که خالصانه ترین ، بی ریا ترین و صادقانه ترین نمازها را برای رضای خدا خواندی ، بی سر و صدا و ساکت در عزای امام حسین و یارانش اشک ریختی ، در حرم امام رضا پاک ترین نماز را خواندی و شک ندارم همه ما را دعا کردی ، همسایه ها را دعا کردی ، هر چند علیشیخ نبودی و تهران زندگی میکردی ، حتم میدانم برای تمام زنان زنده علیشیخ دعا و برای رفتگان از خدا آمرزش خواستی ، شک ندارم هیجکس را فراموش نکردی و بعنوان مثال می گویم برای زیور خانم و فاطمه خانم ( زن محمد حسین پور ) هم دعا کردی و برای گوللر خانم اسمعیلی ( زن مرحوم مشهدی جمشید )و شوکت خانم نجفی که فامیلت هم هست طلب مغفرت کردی ، مادر میدانی چرا اینها را خیلی راحت می گویم چون در طول سال ها رفت آمد در کنار شما فهمیدم چقدر ذات شما پاک است ، حسود نبودی ، بخیل نبودی ، بد نظر نبودی ، عصبانی نمی شدی ، پشت سر کسی حرف نمی زدی ، مادر عزیز انسان ها دید شان ، فکرشان ، پوششان ، نوع گفتارشان و ... عوض می شود ولی ذاتشان عوض نمی شود و شما ذات تان پاک بود .

چه خبر از آن طرف ، شک ندارم جواب نکیر و منکر را با حضور حضر فاطمه (س) یک به یک درست دادی و مثل آب خوردن از پل صراط رد شدی و من تردید ندارم بیشتر ما ها که بعدا می آییم کله معلق از این پل خواهیم افتاد ( مرحومه اختر خانم می گفت این پل از مو نازکتر و از شمشیر برنده تر است )

خوب مادر شما به بهشت رسیدی و آرام گرفتی .

از حوا خانم نپرسیدی که چرا حضرت آدم را به خوردن سیب تشویق کردی و سبب شدی که شما دوتا را از بهشت بیرون بیندازند وامروز تمام مصیبت هایی که به نام ادیان و مذاهب سر ما می آورند تقصیر شما و آدم است ، تمنا دارم اگر هم نگفته ای این دفعه که دیدید حتما بپرسید .

ما دانشگاه رفته ولی بیسوادیم و شما بدون اینکه دانشگاه بروید با سواد تر بودید ، حرص نداشتی ، طمع نداشتی ، بد کسی را نمی خواستی و مهمتر از همه حرف ببر و بیار نبودی و حواست به زنگیت ، همسرت و تربیت فرزندانت و مدارا با همسایه ها بود ، این ذات خوب شما بود که همه چیز را بر شما آسانتر کرد و ارزانی داشت .

تو در دنیای دیگر آرمیدی

چه بهتر کمروز ما را ندیدی ( کمروز = که امروز )

چنان سرگشته ایم از دست ایام

همه چیز داریم اما تلخ است کام

بظاهر روی همدیگر می خندیم

پشت سر هرجه شد بر هم می بندیم

با این ها یک جوری کنار آمدیم

از مادرانی چون تو بار آمدیم

در ایران امروز دگر خنده نیست

همه غمگین تریم کسی بنده نیست

دار و ندارمان به تاراج رفت

به یمن و لبنان و ساحل عاج رفت

جوانان در فکر ترک دیارند

حاکمان هم تخم نفاق می کارند

خلاصه مادر جان دستت بالا کن

دعایی به ما و فکر حالا کن

سرتان درد نیاورم شاید آنجا وقت عبادت باشد ، ما که نمدانیم آنجا چه خبر است ، آیا آن نهر هایی که از میان بهشت می گذرند و آبش همانند شراب است با این تفاوت که ازشیر سفید تر و از عسل شیرین تر ، خبری هست ؟

راستی مادر چرا همه چیز هایی که در این دنیا حرام بود ، آنجا حلال است ؟ مثل شراب

و اما اگر بخواهی از حال ما ها باخبر باشی ، هر چند در اشعار نوشتم ، نه خوبیم ونه بعد ، یک جور هایی میسازیم ، نگرانی نیست ، نگرانی فقط از دوری و مفارقت شماست و چون بیسوادیم ، این سوال را می کنیم و الا کسی که در بهشت است چه نگرانی دارد ، من این جمله را بدین خاطر نوشتم ، روزگاری که این امکانات و تکنولوژی نبود فقط نامه بود و ما در نامه از این کلمات استفاده میکردیم .

من خیلی مطالب در مورد شما می توانم بنویسم ولی کوتاه باشد بهتر است .

می گویند :

آب هر چند زلال خیزد

از خوردن پر ملال خیزد

جامال یازدی سن آنایا سوزلری

اوزوم گوردوم ایسلان میشدی گوزلری

روحت شاد و یادت برای تمام ادوار تاریخ گرامی باد.